Historia
rebelii Blackfyre`ów rozpoczyna się od panowania Aegona IV. Był on uznanym
wojownikiem, ale po objęciu tronu bardzo się zmienił; stał się gruby i
zainteresował się sprawami ciała. Miał wiele kochanek i mnóstwo bękartów, ale
był szalenie zazdrosny. Kiedy złapał Terrence'a Toyne'a, rycerza z
jego Gwardii Królewskiej w łóżku z jedną ze swoich kochanek, zabił
ich oboje. Bracia Toyne'a próbowali go pomścić, ale brat króla, Aemon Smoczy
Rycerz oddał za niego życie.
Aegon
IV był niezadowolony ze swego prawowitego syna, Daerona, uznając go za słabego,
gdyż był bardziej zainteresowany mądrościami uzyskanymi z książek i od
maesterów niż wojną i walką. Ożenił Daerona z księżniczką Myriah
Martell z Dorne, aby zachęcić ten region do pokojowego dołączenia do
Siedmiu Królestw. Ku swemu przerażeniu jego syn zdawał się przejmować
dornijskie zwyczaje. Najstarszy bękarci syn Aegona, Daemon, był całkiem inny.
Silny, wysoki chłopak, znany był ze swych umiejętności walki już gdy miał
dwanaście lat. Aegon IV uznał go za swojego syna i ku zaskoczeniu całego dworu
królewskiego, dał mu miecz przodków o nazwie Blackfyre. Daemon wyrósł na
potężnego wojownika z legendarną reputacją, a wraz z nim inne bękarty Aegona. Aegon IV na łożu śmierci
rozważał podobno ustanowienie Daemona swym dziedzicem.
„Przez
dwieście lat królestwem rządzili potomkowie Aegona Zdobywcy i jego sióstr, który
to scalił Siedem Królestw i wykuł Żelazny Tron. Na królewskich chorągwiach
nosili czerwonego, trzygłowego smoka Domu Targaryenów na czarnym polu. Szesnaście
lat temu bękarci syn króla Aegona IV Daemon Blackfyre wzniecił rebelię przeciw
swemu prawowicie urodzonemu bratu. Daemon również miał na swych chorągwiach
trzygłowego smoka, ale podobnie jak wielu innych bękartów, odwrócił kolory.”
Daeron
objął tron jako Daeron II i rządził pokojowo przez
dziesięć lat, ale był bardzo pro-dornijski; obiecał swoją siostrę
Daenerys księciu Moranowi Martellowi, w zamian za co Moran wreszcie
przyłączył Dorne do Siedmiu Królestw. Daenerys była podobno miłością Daemona,
który nosił teraz nazwisko "Blackfyre" ze względu na swój miecz.
Potem pojawiły się pogłoski że Daeron II był rzeczywiście synem swego wuja,
Aemona Smoczego Rycerza, a zatem nie miał praw do tronu. Daemon Blackfyre chcąc
zdobyć dla siebie Żelazny Tron, wywołał krwawą całoroczną wojnę
zwaną Rebelią Blackfyre.
"Bukłak
z winem rychło ruszył w ponowny obieg. Wino było kwaśne i mocne. Dunk wziął głęboki
łyk i podał dalej bukłak, podczas gdy Kot z Mglistego Wrzosowiska zaczął
opowiadać historię uratowania życia lordowi Gorzkiego Mostu w czasie Rebelii
Blackfyre’a.
- Gdy padł
chorąży lorda Armonda, zeskoczyłem z konia. Zewsząd otaczali nas zdrajcy…
- Ser –
wtrącił Glendon Ball. – Kim byli owi zdrajcy?
- Mam na
myśli ludzi Blackfyre’a.
Płomień
ognia błyskał w trzymanym przez ser Glendona ostrzu. Ślady po ospie na jego
twarzy płonęły wściekłą czerwienią niby otwarte wrzody, a każde ścięgno miał naciągnięte
niczym kusza.
- Mój
ojciec walczył po stronie Czarnego Smoka.
Znowu
to samo. Dunk sapnął. Czerwony czy Czarny? - to pytanie, którego
nie należało zadawać. Zawsze oznaczało tarapaty”
Rebelia
rozpoczęła się w 195 roku po Lądowaniu Aegona. Największą i decydującą bitwą
podczas niej była Bitwa na Polu Czewonej Trawy.
„Rebelia
zakończyła się na Polu Czerwonej Trawy, kiedy to Daemon i jego bliźniaczy
synowie zginęli pod deszczem strzał lorda Bloodravena. Ci rebelianci, którzy
przeżyli i ugięli kolana zostali oszczędzeni, ale część z nich straciła włości,
część utraciła tytuł, a niektórzy złoto. Wszyscy zaś przekazali zakładników
jako gwarancję ich lojalności na przyszłość.”
Daemon
Blackfyre i jego najstarsi synowie Aegon i Aemon, zostali zabici w walce,
skutecznie kończąc bunt i potwierdzając panowanie króla Daerona II w Siedmiu
Królestwach. Młodsi synowie Daemona zostali zmuszeni do emigracji. Daeron II
rządził przez jeszcze piętnaście lat, dając krainie pokój i dobrobyt, przez co
został nazwany "Dobrym".
Kiedy
Daeron II zmarł, jego syn Aerys objął Żelazny Tron, był on jednak
samotnikiem, pozostawiającym krainę w rękach swojego wuja i Namiestnika, Bryndena
Riversa. Aerys I zmarł po 12 latach rządów, a jego następcą został jego brat
Maekar. Maekar nie spodziewał się dziedziczenia, ponieważ był jedynie
czwartym synem króla Daerona, ale rządził w miarę dobrze, dopóki nie został
zabity w walce z wyjętym spod prawa lordem.
Śmierć
Maekara zapoczątkowała kryzys sukcesji, ponieważ jego dwaj najstarsi synowie,
Daeron i Aerion już zmarli; Daeron przez ospę, a Aerion od wypicia dzikiego
ognia. Daeron pozostawił po sobie lekko ograniczoną umysłowo córkę i synka
Aeriona. Została zwołana Wielka Rada, w celu omówienia sprawy. Córka
Daerona została uznana za nieodpowiednią ze względu na jej płeć i brak
zdolności intelektualnych. Rada ominęła też Aeriona z powodu obaw, że dziecko
mogło odziedziczyć po ojcu niestabilność umysłową. Tron zaproponowano trzeciemu
synowi Maekara, Aemonowi, który szkolił się aby być maestrem. Aemon
odrzucił koronę i tym samym najmłodszy syn Maekara, Aegon objął tron,
stając się Aegonem V, znanym jako Aegon Niespodziewany, ponieważ był czwartym
synem czwartego syna. Aemon dołączył do Nocnej Straży wkrótce po tym
jak jego młodszy brat został koronowany, gdyż nie chciał by wrogowie wykorzystali go
przeciwko bratu.
Wszystkie cytaty pochodzą z opowiadania George`a R. R. Martina - "Tajemniczy Rycerz"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz