sobota, 30 listopada 2013

Bunt Czarnego Smoka




Historia rebelii Blackfyre`ów rozpoczyna się od panowania Aegona IV. Był on uznanym wojownikiem, ale po objęciu tronu bardzo się zmienił; stał się gruby i zainteresował się sprawami ciała. Miał wiele kochanek i mnóstwo bękartów, ale był szalenie zazdrosny. Kiedy złapał Terrence'a Toyne'a, rycerza z jego Gwardii Królewskiej w łóżku z jedną ze swoich kochanek, zabił ich oboje. Bracia Toyne'a próbowali go pomścić, ale brat króla, Aemon Smoczy Rycerz oddał za niego życie.


Aegon IV był niezadowolony ze swego prawowitego syna, Daerona, uznając go za słabego, gdyż był bardziej zainteresowany mądrościami uzyskanymi z książek i od maesterów niż wojną i walką. Ożenił Daerona z księżniczką Myriah Martell z Dorne, aby zachęcić ten region do pokojowego dołączenia do Siedmiu Królestw. Ku swemu przerażeniu jego syn zdawał się przejmować dornijskie zwyczaje. Najstarszy bękarci syn Aegona, Daemon, był całkiem inny. Silny, wysoki chłopak, znany był ze swych umiejętności walki już gdy miał dwanaście lat. Aegon IV uznał go za swojego syna i ku zaskoczeniu całego dworu królewskiego, dał mu miecz przodków o nazwie Blackfyre. Daemon wyrósł na potężnego wojownika z legendarną reputacją, a wraz z nim inne bękarty Aegona. Aegon IV na łożu śmierci rozważał podobno ustanowienie Daemona swym dziedzicem.

„Przez dwieście lat królestwem rządzili potomkowie Aegona Zdobywcy i jego sióstr, który to scalił Siedem Królestw i wykuł Żelazny Tron. Na królewskich chorągwiach nosili czerwonego, trzygłowego smoka Domu Targaryenów na czarnym polu. Szesnaście lat temu bękarci syn króla Aegona IV Daemon Blackfyre wzniecił rebelię przeciw swemu prawowicie urodzonemu bratu. Daemon również miał na swych chorągwiach trzygłowego smoka, ale podobnie jak wielu innych bękartów, odwrócił kolory.” 


Daeron objął tron​​ jako Daeron II i rządził pokojowo przez dziesięć lat, ale był bardzo pro-dornijski; obiecał swoją siostrę Daenerys księciu Moranowi Martellowi, w zamian za co Moran wreszcie przyłączył Dorne do Siedmiu Królestw. Daenerys była podobno miłością Daemona, który nosił teraz nazwisko "Blackfyre" ze względu na swój miecz. Potem pojawiły się pogłoski że Daeron II był rzeczywiście synem swego wuja, Aemona Smoczego Rycerza, a zatem nie miał praw do tronu. Daemon Blackfyre chcąc zdobyć dla siebie Żelazny Tron, wywołał krwawą całoroczną wojnę zwaną Rebelią Blackfyre.

"Bukłak z winem rychło ruszył w ponowny obieg. Wino było kwaśne i mocne. Dunk wziął głęboki łyk i podał dalej bukłak, podczas gdy Kot z Mglistego Wrzosowiska zaczął opowiadać historię uratowania życia lordowi Gorzkiego Mostu w czasie Rebelii Blackfyre’a.
- Gdy padł chorąży lorda Armonda, zeskoczyłem z konia. Zewsząd otaczali nas zdrajcy…
- Ser – wtrącił Glendon Ball. – Kim byli owi zdrajcy?
- Mam na myśli ludzi Blackfyre’a.
Płomień ognia błyskał w trzymanym przez ser Glendona ostrzu. Ślady po ospie na jego twarzy płonęły wściekłą czerwienią niby otwarte wrzody, a każde ścięgno miał naciągnięte niczym kusza.
- Mój ojciec walczył po stronie Czarnego Smoka.
Znowu to samo. Dunk sapnął. Czerwony czy Czarny? - to pytanie, którego nie należało zadawać. Zawsze oznaczało tarapaty”

Rebelia rozpoczęła się w 195 roku po Lądowaniu Aegona. Największą i decydującą bitwą podczas niej była Bitwa na Polu Czewonej Trawy. 

„Rebelia zakończyła się na Polu Czerwonej Trawy, kiedy to Daemon i jego bliźniaczy synowie zginęli pod deszczem strzał lorda Bloodravena. Ci rebelianci, którzy przeżyli i ugięli kolana zostali oszczędzeni, ale część z nich straciła włości, część utraciła tytuł, a niektórzy złoto. Wszyscy zaś przekazali zakładników jako gwarancję ich lojalności na przyszłość.”

Daemon Blackfyre i jego najstarsi synowie Aegon i Aemon, zostali zabici w walce, skutecznie kończąc bunt i potwierdzając panowanie króla Daerona II w Siedmiu Królestwach. Młodsi synowie Daemona zostali zmuszeni do emigracji. Daeron II rządził przez jeszcze piętnaście lat, dając krainie pokój i dobrobyt, przez co został nazwany "Dobrym".

Kiedy Daeron II zmarł, jego syn Aerys objął Żelazny Tron, był on jednak samotnikiem, pozostawiającym krainę w rękach swojego wuja i Namiestnika, Bryndena Riversa. Aerys I zmarł po 12 latach rządów, a jego następcą został jego brat Maekar. Maekar nie spodziewał się dziedziczenia, ponieważ był jedynie czwartym synem króla Daerona, ale rządził w miarę dobrze, dopóki nie został zabity w walce z wyjętym spod prawa lordem.
 
Śmierć Maekara zapoczątkowała kryzys sukcesji, ponieważ jego dwaj najstarsi synowie, Daeron i Aerion już zmarli; Daeron przez ospę, a Aerion od wypicia dzikiego ognia. Daeron pozostawił po sobie lekko ograniczoną umysłowo córkę i synka Aeriona. Została zwołana Wielka Rada, w celu omówienia sprawy. Córka Daerona została uznana za nieodpowiednią ze względu na jej płeć i brak zdolności intelektualnych. Rada ominęła też Aeriona z powodu obaw, że dziecko mogło odziedziczyć po ojcu niestabilność umysłową. Tron zaproponowano trzeciemu synowi Maekara, Aemonowi, który szkolił się aby być maestrem. Aemon odrzucił koronę i tym samym najmłodszy syn Maekara, Aegon objął tron​​, stając się Aegonem V, znanym jako Aegon Niespodziewany, ponieważ był czwartym synem czwartego syna. Aemon dołączył do Nocnej Straży wkrótce po tym jak jego młodszy brat został koronowany, gdyż nie chciał by wrogowie wykorzystali go przeciwko bratu.

 Wszystkie cytaty pochodzą z opowiadania George`a R. R. Martina - "Tajemniczy Rycerz"

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz